Sociedade
Cando todos falan de todo e ninguén sabe de nada
Vostede imaxina que o seu mecánico, ademais de arranxarlle a correa de distribución, lle diagnostique a artrose? Ou que o avogado que lle xestiona a herdanza lle recomende unha dieta baixa en carbohidratos para perder eses quilos de máis?
O galego como ferramenta política
O galego nunca foi só unha lingua; foi unha bandeira, unha trincheira e unha reivindicación. Ao longo da historia, serviu tanto para unir como para dividir, para construír identidade ou para ser negado. Hoxe, segue no centro do debate, entre a normalización e a loita pola súa supervivencia.
A sanidade pública galega en caída libre
Prometéronnos unha sanidade pública de calidade, un sistema que coidaría de todos sen importar a conta bancaria nin o código postal. Pero a realidade é ben distinta. Listas de espera interminables, centros de saúde saturados, hospitais sen recursos e profesionais ao límite conforman o día a día dun sistema que afunde mentres os responsables políticos miran cara outro lado.
A pedra e o tempo: Amigos do Patrimonio de Toén
Hai historias que non están nos libros, senón agochadas baixo o musgo e a pedra. En Toén, un grupo de persoas decidiu escoitar o que o tempo deixou en silencio. Os Amigos do Patrimonio non buscan reliquias nin glorias, senón a memoria viva dunha terra que sempre tivo algo que contar
Altri, ou como vender un ecocidio coma se fose progreso
Din que o progreso vén da man do investimento, do crecemento, das grandes industrias que prometen traballo e riqueza. Pero que pasa cando ese progreso leva escrito no contrato a destrución da terra, a sobreexplotación dos recursos e un modelo esgotado antes de comezar?
A Nosa Terra
Máis ca un xornal, A Nosa Terra foi a voz do galeguismo durante décadas. Fundado en 1907, converteuse nun faro de defensa da lingua, da cultura e da identidade galega, sobrevivindo á censura e ás adversidades ata se consolidar como unha referencia imprescindíbel na historia do país.
A precariedade do rural e o mito do “retorno á aldea”
Contan que no rural está a paz, a liberdade, a autenticidade que a cidade nos roubou. Fálase da volta á aldea como un regreso á esencia, como se a vida entre vales e montes fose un refuxio idílico, lonxe do ruído e do estrés. Pero a realidade é outra.